Om in Canada van begin tot eindpunt te komen moet je nogal wat kilometers rijden. Wij hebben iets meer dan een week door de Rocky Mountains van National Park naar National Park gereden en hebben dan ook al aardig wat kilometers gemaakt. Onze reis eindigde echter in Vancouver en we moesten nog zo’n 800 km afleggen. Deze rit hebben we in een kleine week afgelegd en uiteraard hebben we onderweg overnacht.
Kelowna
De eerste stad waar wij overnacht hebben is Kelowna met ruim 106.000 inwoners in de regio Okanagan. Aangezien Kelowna een zusterstad is van onze woonplaats Veendam konden we dit natuurlijk niet overslaan. Wij hadden een mooie camping aan Okanagan Lake gevonden Bear Creek genaamd in West Kelowna. Okanagan Lake is een groot meer met een oppervlakte van 348 km² die west en oost Kelowna van elkaar scheidt. In het meer leeft ‘Ogopogo’ een monster vergelijkbaar met het monster van Loch Ness, wij hebben Ogopogo niet ontdekt tijdens het zwemmen in het meer.
De stad Kelowna is net als Vancouver en Calgary een stad met veel parken en ook hier hadden wij niet het idee dat we in een stad liepen. Je kunt vanuit de stad langs Okanagan Lake wandelen naar het City Park. Onderweg kom je langs een haven en is er van alles te zien. In City Park staat een groot monument voor de slachtoffers van de Eerste en de Tweede Wereldoorlog indrukwekkend om te zien. In City Park bevond zich vroeger ook Veendam Garden maar helaas bestond deze niet meer op het moment dat wij er waren.
Wat zeker een aanrader is om te bezoeken wanneer je in Kelowna bent is het Military Museum. Het museum staat in het teken van de oorlogen waarin Canada een grote rol heeft gespeeld. Het museum is vrij toegankelijk en wordt gerund door oud veteranen. Achteraf kan er een donatie gedaan worden zodat ze het museum bij kunnen houden. Toen wij binnen stapten zat er een veteraan die nog gevochten had in de Tweede Wereldoorlog en ze willen graag hun verhaal vertellen helemaal toen wij vertelden dat we uit Nederland komen. In het museum kun je alle oude uniformen en wapens vinden nog in originele staat en worden verhalen verteld en verbeeld.
Pemberton
Na Kelowna verlaten te hebben vervolgden we onze weg via een B-route richting Pemberton een klein plaatsje 33 km boven Whistler. Onderweg zie je de overblijfselen van de indianentijd. Vele plaatsen en uitleg op borden zijn zowel in het Canadees als Indiaans omschreven. Het grootse deel van onze route liep door het indianenreservaat en overal stonden trailers waar nog mensen woonden. Toen wij in dorpje Spences Bridge reden zagen we een zwarte beer met 2 jongen. Ze liepen langs de rivier en bijna in de achtertuin van de bewoners erg bijzonder en mooi om te zien wat een prachtige beesten! De weg werd steeds steiler en smaller er kwamen steeds meer bochten wat prachtige uitzichten gaf.
Nairn Falls
Vlakbij onze camping in Pemberton was Nairn Falls te vinden en te bereiken via een route van 1,5 km. De route stelde niet zoveel voor maar het was wel even een fijne wandeling door het bos en langs de rivier om de waterval te bekijken. We wilden graag in Whistler kijken omdat deze plaats erg bekend is en erg geliefd voor de wintersport. Het was er super druk omdat een dag later Ironman plaats zou vinden, een grote triatlon waar 2500 deelnemers 4 km zwemmen, 180 km fietsen en 42 km hardlopen en waarvoor alle wegen die dag afgesloten worden. We besloten Whistler toch maar over te slaan en vervolgden onze route naar de volgende overnachtingsplek.
Squamish
Zoals ik hierboven al vertelde zijn de invloeden van de indianen overal te zien en vooral in Squamish een plaats 64 km ten noorden van Vancouver. We belandden op camping Klahanie waar veel mensen wonen en er liepen voornamelijk mensen rond van de First Nation Reserve (indianenstam). Bij Squamish is Murrin Provincial Park te vinden een plek geliefd bij de inwoners om te zwemmen, wandelen, picknicken, vissen en rotsen beklimmen. Wij hebben hier de Petgill Lake route gelopen rondom het meer. Omdat wij iets meer uitdaging nodig hadden besloten we te wandelen bij Shannon Falls een route met 3 peaks waar je naartoe kunt klimmen. De route naar de waterval was niet zo moeilijk en de waterval maakte geen grote indruk op ons. We besloten snel door te lopen naar Stawamus Chief richting peak 1. De route bestond voornamelijk uit klim werk met grote rotsblokken en trappen. Bij peak 1 was het erg druk en wij als beoefende wandelaars besloten door te gaan naar peak 2. De route werd steeds steiler en spannender en op een gegeven moment kom je bij een groot uitstekende rots waar je met behulp van kettingen omhoog moet klimmen. Eenmaal boven aangekomen word het pad smal en met een misstap lig je een paar meter lager. Voor mensen met hoogtevrees is de route naar peak 2 geen aanrader aangezien je op een smalle rotswand loopt en je recht naar beneden kijkt. Wij zagen verscheidene mensen uitglijden omdat de rotsen ook nog een glad zijn en zijn weer naar beneden gegaan. Toch kan ik je de route zeker aanraden maar een goede conditie is wel nodig. Tot peak 1 is het goed te wandelen en ook hier heb je een geweldig uitzicht over de vallei van Squamish.
