Jagen met de Hadzabe Tribe, Tanzania

Na een aantal dagen genoten te hebben van de prachtige natuur en geweldige dieren is het tijd voor een compleet andere invulling van de dag. We gaan een dag doorbrengen bij een authentieke Tanzaniaanse stam, de Hadzabe Tribe. De Hadzabe heeft een eigen bedachte taal waarmee ze communiceren. Niemand anders spreekt hun klik taal waardoor het communiceren erg lastig is.

De Hadzabe stam

De Hadzabe stam is een van de laatste authentieke stammen in Tanzania. Met minder dan 2000 mensen, verdeeld over verschillende groepen, leeft deze stam in de regio rondom Lake Eyasi. De stam leeft als nomaden en reizen door het gebied bij Lake Eyasi. Zodra het voedsel en water in dat gebied schaars wordt trekken ze door. Ze blijven gemiddeld 3 á 4 maanden op dezelfde plek. Ondanks dat ze nog op hun eigen wijze leven zonder invloeden van buitenaf dragen ze wel westerse kleding. Deze kleding wordt gedoneerd door toeristen en door de kerk.

De Hadzabe vrouwen en kinderen

De Hadzabe mannen leven overdag gescheiden van de Hadzabe vrouwen. De vrouwen zijn verantwoordelijk voor het dorp en de kinderen. Ze bouwen huizen, halen water en zoeken fruit. Mannen brengen hun dag jagend door. Ze maken hun eigen pijlen en bogen en gaan twee keer per dag op jacht. Tussendoor oefenen ze met pijlen schieten en ook de kleine jongens krijgen les in boogschieten. Alleen wanneer er iets groots gevangen wordt nemen de mannen het voedsel mee naar het dorp. Als ze kleine vogeltjes of kleine dieren schieten eten ze deze onderweg op. Dit doen ze omdat het toch niet genoeg is voor het hele dorp.

Welkom heten

Zoals al aangegeven zijn wij een dag met de Hadzabe stam op jacht geweest. We vertrokken vroeg vanuit ons hotel, Eileen’s Tree Inn, op zoek naar de stam. Aangezien ze als nomaden leven weten we niet precies waar het kamp zich op het moment bevindt. We pikten onze gids David op en hij vertelde dat hij zes maanden bij de stam heeft geleefd. Hierdoor spreekt hij 40% van hun taal en kon hij als tolk fungeren. Voordat we foto’s mochten maken moesten we alle stamleden een hand geven en begroeten. Tegen mannen zeg je Montana Bao en tegen vrouwen zeg je Montana Ai. We werden eerst welkom geheten door de mannen waarna we doorliepen naar de vrouwen. Na een korte rondleiding door het dorp was het tijd waar we voor gekomen waren, de jacht.

De jacht

Om 08.00 uur vertrokken we achter een groepje mannen en jongens aan. Ze houden geen rekening met ons en we moesten ze goed in de gaten houden. Aangezien de mannen gewend zijn door de bossen te rennen vlogen ze alle kanten op. Wij als lompe blanken waren ze af en toe kwijt. De Hadza communiceert door middel van fluiten. Wanneer iemand iets gevangen heeft laten ze dit aan elkaar weten.

De stamleden zijn verslaafd aan wiet en om het half uur was het tijd om te stoppen, de mannen moesten roken. Ze maken binnen no time vuur met een houtje op een mes. Ondertussen renden de kleine jongens nog rond op zoek naar dieren. Ze kwamen helemaal trots aan ons laten zien dat ze vogeltjes gevangen hebben. De vogels worden in de broekzak of onder de riem bewaard. Na een tijdje was er opeens heel wat actie. Er schoten twee vossen een hol in en de stam bedacht dat ze deze gingen uit roken. We stonden in de brandende zon te wachten maar helaas kwamen de beesten niet naar buiten.

Na zo’n 3 uur, in de hitte van de brandende zon, achter een aantal mannen aangerend te hebben keerden we terug naar het kamp. Voordat we terug gingen moest er eerst nog even gerookt worden en werden de gevangen vogeltjes opgegeten. Terug in het kamp kregen we een les boogschieten. Dit was best zwaar omdat de bogen erg strak gespannen zijn. Na het boogschieten werden de mannen en vrouwen met elkaar verenigd. Elke dag vieren ze een feestje omdat iedereen terug gekeerd is van de jacht. Ze gaan dan dansen en zingen en zo ook toen wij er waren. Het leuke is dat je kunt zien dat het geen show is en ze echt plezier hebben. Ze vieren het leven met elkaar!

Datoga stam

Omdat de Hadza leeft van de jacht en dus alleen hebben wat ze vangen, moeten ze samen werken met anderen. Met alleen een pijl doodt je geen dieren. Aan het uit einde van de pijlen zitten scherpe punten gemaakt van ijzer. De pijlpunten worden gemaakt door de Datoga stam. In ruil voor voedsel krijgen ze de pijlpunten en sieraden. Wij hebben ook een bezoekje gebracht aan de Datoga stam. Hier troffen we een grote groep vrouwen en hebben we een kijkje genomen in hun lemen hut. Ze houden geiten en ander vee waarvan ze de huiden gebruiken voor kleding en het melk om te drinken. Ze lieten ons zien hoe ze van oud ijzer sieraden maken.

Datoga vrouwen dragen kleding van geitenleer

De Hadzabe Tribe kun je kennen van het tv programma Filemon Buiten Westen. Hij heeft voor zijn programma ook een aantal dagen bij de Hadzabe geleefd. Het is erg indrukwekkend om te zien hoe een groep mensen kan leven van wat ze in de natuur vinden. Ze trekken zich niets aan van de moderne tijd en leven nog authentiek. Omdat ze in kleine groepen leven hebben ze geen wetten en regels en is iedereen gelijk. Alle stamleden weten wat van ze verwacht wordt en dit werkt prima. De pijl en boog is alles wat ze hebben en hier zijn ze erg zuinig op. Ze kunnen natuurlijk niet elke keer nieuwe pijlen maken. Ze hebben geen geld en doen aan ruilhandel. Het is een echte aanrader om met de Hadza op jacht te gaan. Ik vond het erg gaaf om deze authentieke Tanzaniaanse stam te zien. Meegaan op de jacht is wel erg vermoeiend omdat je in de hitte achter ze aan moet rennen. Ik vind het geweldig dat ze zich niet aan de toeristen aanpassen. Als toerist moet je je dus aan hen aanpassen en zo hoort het ook!

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.