Stora Sjöfallet National Park, Zweden

In tegenstelling tot wat veel mensen misschien denken is Lapland geen land. Het is een gebied van 400.000 km² en strekt zich uit over de noordelijke gedeeltes van Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland. Het nomadische volk wat in deze gebieden leeft worden de Sámi genoemd. De Samen leven met hun rendieren in de wildernis van Lapland.

Laponia

Na een aantal dagen in Fins Lapland is het tijd voor een bezoek aan Zweeds Lapland. Naar deze regio zijn wij erg benieuwd. We lezen overal dat dit de echte wildernis is waar de Samen leven. Wij strijken neer in de provincie Norrbottens Iän. Deze provincie ligt in het Zweedse Laponia. Sinds 1996 is dit prachtige gebied onderdeel van de Werelfderfgoedlijst van UNESCO. Het gehele gebied bedraagt 9400 km² en heeft vier nationale parken. Wij bezoeken onder andere het adembenemende Stora Sjöfallet National Park. Ook bezoeken wij Muddus National Park maar hierover later meer. Padjelanta en Sarek National Park zijn alleen te bezoeken wanneer je de Kungsleden wandelt. Dit koningspad is 425 km lang en loopt dwars door Laponia.

In Laponia kom je veel rendieren tegen onderweg

Stora Sjöfallet National Park

Zoals eerder aangegeven is Stora Sjöfallet National Park een van de vier parken in Laponia. In de Sámi taal wordt dit park Stuor Muorkke genoemd. Stora Sjöfallet is met zijn 1278 km² het derde grootste national park in Zweden. Dit park kent nog een groot deel ongerepte wildernis. Des te meer reden voor een bezoek. Alleen de route er naar toe is al geweldig. We komen grote groepen rendieren tegen en de besneeuwde bergtoppen lachen ons van alle kanten tegemoet. Hier houden wij van! Het is overigens ook leuk om een bezoek aan het Naturum Laponia te brengen. Dit is het informatie center. Hier is een kleine tentoonstelling over de geschiedenis van de nationale parken en de bevolking van dit gebied.

Soldalen

In het Naturum Laponia wordt ons verteld dat de sneeuw op de bergtoppen afgelopen nacht vers gevallen is. Dat verklaart de koude temperatuur. Na wat informatie trekken wij onze wandelschoenen en warme kleding aan. We hebben besloten de Soldalen route naar de 1490m hoge Nieras top te lopen. De route zelf is ‘maar’ 3,5 km maar is niet gemakkelijk. We starten op 400m en maken in 3,5 km dus een beste klim. We beginnen redelijk beschut tussen de bomen. Na een klein stukje moeten we een rivier oversteken. We kijken een keer naar de snelstromende rivier en twijfelen even. Het water staat door de gevallen sneeuw best hoog en we krijgen sowieso natte voeten. Aangezien de temperatuur al niet erg aangenaam is lijkt dit geen pretje. We zullen er toch wel over/doorheen moeten dus verstand op 0 en gaan. We zoeken een zo geschikt mogelijke plek en springen over de stenen. Gelukkig hebben we goede wandelschoenen aan waardoor onze voeten wonderbaarlijk redelijk droog blijven.

Prachtig mooi Stora Sjöfallet

Al snel wandelen we uit de beschutting van de bomen en lopen tegen de snijdende wind in. Het motregent en we voelen al snel onze handen niet meer. De stenen worden glad dus voorzichtig en langzaamaan lopen we verder omhoog. Af en toe kijken we om en genieten van het geweldige uitzicht. Alles wat we lezen over de wildernis is waar. Op deze plek heeft de kou ook wel iets. De sneeuw lijkt steeds dichter bij te komen en de temperatuur daalt steeds verder. Wij geven niet op en willen hoe dan ook het eindpunt halen. Een groot voordeel is dat we niemand tegen komen en daardoor één met de natuur zijn. Het uitzicht bij de top is adembenemend. Helaas kunnen we er niet erg lang van genieten omdat het harder begint te regenen en het nog kouder wordt. Na snel een aantal foto’s beginnen we aan dezelfde route terug. Ondanks de kou en de steile route is dit, voor ons, misschien wel het mooiste deel van Zweden. Stora Sjöfallet wat ben je prachtig mooi!

Stuormuorkkegårttje

We hebben nog een beetje energie over en besluiten naar de waterval Stuormuorkkegårttje te lopen. De route is bezaaid met grote stenen die door de regen wat glad zijn. Door de harde wind is het wat gevaarlijk maar toch beginnen we te lopen. We springen over stenen en zoeken naar een geschikte route om langs te lopen. Ooit was dit een grote imposante waterval. Nadat er stuwdammen gebouwd zijn is deze waterval sterk in omvang afgenomen. Omdat het zo hard waait en regent durven we niet bij de rand te komen. Uiteindelijk zien we amper een waterval en is deze route een beetje nutteloos.

Arctic Camp Jokkmokk

Omdat Laponia grotendeels ongerepte natuur kent is het lastig om een overnachtingsplek dichtbij Stora Sjöfallet te vinden. We belanden op Arctic Camp Jokkmokk in het plaatsje Jokkmokk. De camping ligt aan de Lilla Lule Rivier en heeft naast campingplaatsen een aantal stuga’s. Wij huren een stuga voor twee personen inclusief keuken en badkamer. Omdat Jokkmokk op de poolcirkel ligt heb je hier nog kans om het noorderlicht te zien. Wij zitten dan ook elke avond een tijdje bij het water. Helaas geen mooie groene lucht maar we zien wel duidelijke witte banen. Niet helemaal de Aurora Borealis zoals hij hoort te zijn maar toch is het een prachtig gezicht.

Een van de mooiste gebieden in Zweden vinden wij Laponia. Ondanks dat het in september al aardig koud is, is het er prachtig. Jammer dat we alleen korte wandelingen kunnen maken in Stora Sjöfallet National Park. We zijn zo benieuwd naar de rest van de parken in Zweeds Lapland. Het wandelen van de Kungsleden kunnen we nu aan ons wensenlijstje toevoegen. Jokkmokk is een leuk plaatsje om een aantal dagen te verblijven. Er is genoeg te doen in de omgeving. Vanaf Jokkmokkk is het bijna twee uur rijden naar Stora Sjöfallet. De route er naartoe is echter super leuk. We kronkelen tussen de bergen door en moeten geregeld wachten voor een groep rendieren. Ik raad iedereen aan een bezoek te brengen aan het zo mooie Laponia. Ik denk wel dat het er in de zomer iets aangenamer is qua temperatuur.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.