De West Coast van Nieuw-Zeeland is erg variërend en hier hadden wij absoluut niet het gevoel dat we langs de kust waren zoals aan de oostkust en in het noorden. Aan de westkant van het zuidereiland is de kust ruig met vele rotsformaties. De westkust heeft qua weer een slechte reputatie omdat het vaak koud, regenachtig en mistig is met laaghangende en donkere wolken.
Paparoa National Park
Na Nelson Lakes National Park hebben wij de State Highway 6 gevolgd en kwamen we uit bij Paparoa National Park, het meest toeristische National Park van het zuidereiland. Als eerste hebben wij de Truman Track gelopen een route die begint in het bos en eindigt bij een uitzichtpunt over de Tasmaanse Zee en Truman Beach. Je kunt hierna nog verder en op Truman Beach lopen, een beetje lastig te bereiken door stenen die glad zijn door water. Het strand is gevormd door kleine steentjes waar je in weg zakt waardoor het lopen tussen de Limestone rotsen en watervalletjes niet gemakkelijk is maar de moeite waard.
De tweede stop in Paparoa National Park zijn de wereldberoemde Pancake Rocks. Grote rotsformaties zijn 30 miljoen jaar geleden ontstaan en door de wind, regen en het zeewater gevormd tot een stapel “pannenkoeken”. Een kleine wandeling van 20 minuten brengt je langs de formaties en met hoogtij is de wandeling nog spectaculairder door de blowholes die je onderweg tegenkomt.
Hokitika
We hebben overnacht aan het 22 km² grote Lake Kaniere. Het meer wordt omringd door veel bezienswaardigheden en natuur. Wij zijn alleen naar de Dorothy Falls gegaan maar vonden het maar een kleine waterval vergeleken bij alle watervallen die wij al gezien hebben. Wanneer je mooie natuur en blauw water wilt zien moet je naar Hokitika Gorge gaan waar je kunt wandelen langs helder blauw water en door het bos. In het plaatsje Hokitika zijn wij naar het Kiwi Centre geweest omdat wij de kiwi vooralsnog niet in het wild gespot hadden. Het was een soort aquarium waar je veel soorten vis kon bekijken waaronder de long-finned eels. Het center stelde niet erg veel voor maar we hebben er wel de kiwi gespot. Hier zagen we hoe moeilijk het is om de vogels te zien want zelfs in hun hok hadden we ze bijna gemist. Kiwi’s zijn erg schuw en gaan stil staan als ze geluid horen en aangezien het nachtdieren zijn en donkere veren hebben zijn ze goed gecamoufleerd in een bosachtige omgeving.
Long-finned eels
Franz Josef en Fox Glacier
Wanneer je doorrijdt kom je in een compleet andere omgeving namelijk bij de bekende Franz Josef en Fox Glacier. Toen we hier aankwamen merkten we snel wat ze bedoelen met het weer aan de westkust, het regende en de wolken hingen laag waardoor er geen gletsjer te zien was. Omdat de voorspelling voor de komende dagen niet zou veranderen besloten we toch naar de gletsjers te gaan met onze regenjas en wandelschoenen aan. We begonnen bij de Franz Josef Glacier met een wandeling van 1.30 uur en we konden tot 750m afstand van de gletsjer komen. Onderweg kom je vele waterstromen tegen en de route ging over voornamelijk brokken en stenen. Momenteel is de Franz Josef Glacier nog 12km lang maar dit was vroeger wel anders. Door de opwarming van de aarde trekt de gletsjer zich steeds verder terug en wordt steeds kleiner. De Fox Glacier ligt zo’n 20 km van de Franz Josef Glacier en is 13 km lang. Bij de Fox Glacier kon je na een uur wandelen op 450m afstand van de gletsjer komen. De route liep door beekjes en het laatste stuk was steil omhoog met gevaar voor vallende rotsblokken.
Lake Matheson
Een van de bekendste spiegelmeren waarin je onder andere Mount Cook en Mount Tasman weerspiegeld ziet is Lake Matheson. Het meer ligt vlakbij de Fox Glacier en heeft een leuke wandeling van 2,6 km rondom het meer. Wij hadden de pech dat het erg slecht weer was en er was dan ook geen berg te zien laat staan weerspiegeling in het meer. Toch was het een lekkere wandeling in een mooie omgeving.
Haast Pass
De Haast Pass is een bergpas door de alpen en brengt je van de westkust naar Wanaka met verschillende bezienswaardigheden onderweg. Zo passeer je vele watervallen, hoge golven bij Ship Creek en de Blue Pools. Om de helder blauwe Blue Pools te bereiken moest je over 2 hangbruggen waarvan op het moment dat wij er waren een kapot was. We hebben de Blue Pools dus niet helemaal bereikt maar het water wat we gezien hebben was al erg helder en blauw ondanks het slechte weer van die dag. Wij kunnen ons moeilijk voorstellen dat water zo blauw kan zijn en je moet dit gezien hebben om het te kunnen geloven. Wij hadden ons wel een andere voorstelling gemaakt van de Haast Pass omdat we tijdens onze vele vakantie al verscheidene bergpassen over gekomen zijn. We hadden van tevoren gelezen over de vele bezienswaardigheden en kregen gelijk het idee dat het vergelijkbaar zou zijn met de Icefield Parkway in Canada. De Haast Pass was niets vergeleken met andere passen omdat er geen bochtige wegen waren en de pass niet tot nauwelijks omhoog ging. Hiernaast vielen de bezienswaardigheden ook wat tegen, de watervallen waren leuk maar niet spectaculair. Toch bracht de route wel wat afwisseling en we eindigden bij Lake Wanaka waar we overnacht hebben.
De westkust is totaal niet vergelijkbaar met de oostkust van het zuidereiland in Nieuw-Zeeland. Wij hadden niet het idee dat we langs de kust reden door de afwisselende omgeving. Zo begin je bij de rotsformaties van de Pancake Rocks, ga je langs de Franz Josef en Fox gletsjers en eindig je op de Haast Pass omringd door bos. Wij waren graag nog langer bij de gletsjers gebleven maar met het slechte weer was er niet veel te beleven. Toch jammer dat wij door de vele regen niet de schoonheid van Lake Matheson hebben gezien. De omgeving van de westkust vonden wij nu al mooi en dit zal met het zonnetje nog veel mooier geweest zijn.
Mooi om te lezen en om op de foto’s te zien dat de natuur zoveel verschillende gezichten kent. En wat een goed idee om van Lake Matheson een afbeelding bij goed en minder goed weer te laten zien. Mooi werelddeel.